we wilden ook een "Brasington" hebben ....
... een replica van Lysithea ....
We staan altijd versteld van de ontwerpen van Robert Brasington uit Tasmanië. Het zijn prachtige draken die in alle kleuren glinsteren.
Ongewone vliegmachines die heel anders zijn dan andere.
dus probeerden we de Lysithea te recreëren
Een papieren model met de berekende data laat zien dat we op de goede weg zijn.
​
​
Als aanname voor de hoek van de zeilen hebben we het geheel met 45° berekend, wat het een stuk makkelijker maakt.
de afmetingen zijn bepaald met behulp van een houten frame en touw en vervolgens overgebracht op papier.
Breng een van de voorste delen over op Japans rijstpapier en knip het al uit.
En gespannen op het frame....van voren ziet het model er erg smakelijk uit.
De snijbladen voor de afzonderlijke vleugeldelen zijn op dezelfde manier gemaakt. Hier zie je de twee buitenste vleugeldelen.
De lijnen voor de latere kleurpanelen zijn herkenbaar. De draak zal stralen in neongeel tot donkergroen.
En weer het zicht van voren in de welving van de vleugels. Ze zijn niet uitlopend tot aan de grootzeilen.
Voordat ze op het spinnakerdoek werden overgebracht, werden de afzonderlijke kleurpanelen uit het rijstpapier gesneden en op een dikker karton geplakt.
​
Omdat elk onderdeel meerdere keren nodig is, hadden we sjablonen nodig die wat stabieler waren.
​
Gebruik vervolgens deze sjablonen om de afzonderlijke onderdelen over te brengen naar de spinnaker en knip ze uit, rekening houdend met de trekrichting
Nu zijn de afzonderlijke kleurvlakken genaaid, nu de donkergroene randstrook bevestigen en het geheel met zoomband omzomen.
​
We gebruikten ongeveer 200 meter zoomtape op onze vliegers.
​
Het geheel is genaaid met transparant naaigaren
De donkergroene rand is erop genaaid.
​
Sabine deed dit met kalmte en perfectie.
​
Mijn werk strekte zich uit tot snijden en bouwen.
Een spannend moment:
​
De eerste keer kunnen de zeilen op de stokken worden getrokken. En het hele kleurenspel kan worden onderzocht. De laterale ronde vleugels en de lange staart ontbreken nog.
Eindelijk, de eerste vlucht in behandeling:
​
Het is een geweldig gevoel wanneer de draak na de lange bouwperiode in de winter de lucht in gaat en, na fijnafstemming op de weegschaal, ook kan waarmaken waar je van gedroomd hebt tijdens de plannings- en constructiefase.
​
Maar de foto's spreken voor zich:
Prachtig, tevreden en blij toen hij weer naast onze BOW lag
Vandaag, 25 september 2016 , mocht de Lysithea weer vliegen en vloog met warme wind meer dan naar tevredenheid in de staalblauwe lucht. Ik was blij dat ik haar weer mee naar de wei had genomen.
en hier een uitzicht door de Lysithea naar de hoogten van de Eifel...
Vliegerfestival Malmsheim op 8 en 9 oktober 2016 fascineerde de Lysithea veel bezoekers en mocht zaterdag vliegen. Helaas doorweekte de regen het doek en de twee glasvezelstaven in de "vleugels" die door de zoom werden geboord. Ik moet er nu heen...
Bij de Wolsing vliegt van 19 tot 21 juli 2019 Ik had de Lysi in mijn vliegertas. Het was een uitstekende wind die middag, alleen de lucht was grijs en de zon wilde niet echt doorkomen. Alex en Marcus hebben me geholpen met het opzetten van de vlieger.
​
Ook voor haar een ontroerend moment, want het was de laatste draak die Sabine naaide. Ook om deze reden wilde ik hem in de lucht zetten op haar geliefde Noordzee.
Het is altijd een heel mooi gezicht als zulke bouwwerken de lucht in gaan
​
En wat er daarna gebeurde zorgde ervoor dat er een paar tranen over onze wangen rolden. Hoe verder de Lysi de lucht instak, hoe meer de wolken plaats maakten voor de zon en we zeiden dat Sabine ons even van boven uit lachte. We hebben echt genoten van dit moment.
Zo mochten we de Lysi tegen een blauwe lucht vliegen in een frisse zeebries.
​
Nadat we de vlieger weer in onze zakken hadden, sloten de wolken zich weer en genoten we van dit moment waarop we konden voelen dat Sabine altijd heel dicht bij ons is..
ook bij 11. Wolsing vliegt in juli 2020 de Lysi mocht weer over de Noordzee vliegen in een staalblauwe lucht. Het is altijd een opbeurend moment als we ze van onderaf kunnen bewonderen.
tussen mijn lange dartteam, waarmee Daniel vloog en de zwart-rode Delta van Marcus en onze zwart-groene T_Delta, kleurde ze de lucht wat kleurrijker.
